អត្រាមហារីក និងស្ថិតិ៖ តើវាមានន័យយ៉ាងដូចម្តេច
អត្រាមហារីក និងស្ថិតិ៖ តើវាមានន័យយ៉ាងដូចម្តេច
អត្រាមហារីក និងស្ថិតិប្រាប់លោកអ្នកពីរបៀបដែលជំងឺនេះប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកដទៃទៀត ។ ពួកគេពិនិត្យមើលចំនួន និងប្រភេទមនុស្សដែលកើតជំងឺមហារីកប្រភេទជាក់លាក់មួយ និងរបៀបដែលពួកគេឆ្លើយតបនឹងការព្យាបាល។
សុខភាព និងអ្នកជំនាញរដ្ឋាភិបាលសិក្សាចំនួនទាំងនេះដើម្បីស្វែងយល់ពីផលប៉ះពាល់នៃជំងឺមហារីកលើសង្គម។ នេះជួយឱ្យពួកគេបង្កើតវិធីដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង។
គ្រូពេទ្យក៏ប្រើស្ថិតិដើម្បីធ្វើការព្យាករណ៍ ដូចជាហានិភ័យរបស់លោកអ្នកក្នុងការកើតជំងឺមហារីក និងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺនេះ។ ទោះបីជាពួកគេមិនអាចមើលឃើញអ្វី ដែលមាននៅក្នុងអនាគតរបស់លោកអ្នក តែពួកគេអាចធ្វើឱ្យការប៉ាន់ប្រមាណដែលផ្អែកចំណេះដឹង លើអ្នកផ្សេងដែលមានជំងឺមហារីកដូចគ្នា។
តើតួលេខទាំងនេះត្រូវបានប្រមូលយ៉ាងដូចម្តេច?
ពួកគេត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងឃ្លាំងផ្ទុកទិន្នន័យ ដែលគេហៅថាការចុះឈ្មោះជំងឺមហារីក។ នៅពេលលោកអ្នកត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឺមហារីក មនុស្សដែលត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលជាពិសេសហៅថាអ្នកបញ្ចូលទិន្នន័យជំងឺមហារីក បញ្ចូលព័ត៌មានលម្អិតរបស់លោកអ្នកទៅក្នុងប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រ។ ព័ត៌មានទាំងនេះមាន៖ អាយុ ពូជ ជាតិសាសន៍ ទំហំដុំសាច់ និងការព្យាបាលរបស់លោកអ្នក។
មន្ទីរពេទ្យជាច្រើនមានការចុះឈ្មោះផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ ទិន្នន័យរបស់ពួកគេត្រូវបានប្រើនៅក្នុងការចុះបញ្ជីជាតិ ដូចជាទិន្នន័យពី CDC និងវិទ្យាស្ថានជំងឺមហារីកជាតិ។ ទាំងនេះត្រូវបានគេហៅថាការចុះឈ្មោះផ្អែកលើចំនួនប្រជាជន។ ពួកគេមិនរួមបញ្ចូលឈ្មោះ អាសយដ្ឋាន ឬព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងទៀតរបស់លោកអ្នកទេ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ព័ត៌មានទាំងនេះត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងស្ថិតិមហារីកសហរដ្ឋអាមេរិក។
តើស្ថិតិនិងអត្រាទូទៅមានអ្វីខ្លះ?
អត្រាជំងឺមហារីក៖ នេះគឺជាចំនួនករណីថ្មីនៃជំងឺមហារីកជាក់លាក់មួយ នៅក្នុងចំនួនប្រជាជនក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំ។ ដើម្បីទទួលបានអត្រានេះ លោកអ្នកចែកចំនួនករណីថ្មីនឹងចំនួនប្រជាជននោះ។ បន្ទាប់មកលោកអ្នកគុណលទ្ធផលដោយចំនួនមនុស្សជាក់លាក់។ ចំពោះជំងឺមហារីក ជាទូទៅមានចំនួន ១០០,០០០ ។ ឧទាហរណ៍ មានករណីមហារីកថ្មីប្រហែល ១,៧ លានករណីនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក។ អត្រាជំងឺមហារីកគឺ ៤៣៩ នាក់ក្នុង ១០០.០០០ នាក់។
អត្រាមរណភាព៖ នេះគឺជាចំនួនមនុស្សដែលស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកក្នុងមួយឆ្នាំ។ អត្រាមរណភាពមហារីកច្រើនតែត្រូវបានរាប់ក្នុង ១០០.០០០ នាក់។
ប្រភេទជំងឺមហារីកទូទៅ៖ ទាំងនេះគឺជាជំងឺមហារីក ដែលត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញញឹកញាប់បំផុតនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក។ ដើម្បីធ្វើបញ្ជីឈ្មោះ វាត្រូវតែមានករណីថ្មីចំនួន ៤០.០០០ ករណី ឬច្រើនជាងនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ប្រភេទជំងឺមហារីកទូទៅទាំងបីមាន៖ មហារីកសុដន់ មហារីកសួត និងមហារីកក្រពេញប្រូស្តាត។
ហានិភ័យជីវិត៖ នេះគឺជាឱកាសដែលលោកអ្នកនឹងទទួលបាន ឬស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកជាក់លាក់ណាមួយ។ វាត្រូវបានផ្តល់ជាភាគរយ ឬសមាមាត្រ។ ឧទាហរណ៍ ស្ត្រីមានហានិភ័យ ១៣% (១នាក់ ក្នុង ៨ នាក់) ក្នុងការកើតជំងឺមហារីកសុដន់នៅពេលណាមួយក្នុងជីវិតរបស់ពួកគាត់។
អត្រារស់រានមានជីវិត៖ ស្ថិតិទាំងនេះប្រាប់លោកអ្នកពីចំនួនភាគរយនៃមនុស្ស ដែលរស់ជាមួយជំងឺមហារីកក្នុងរយៈពេលជាក់លាក់ណាមួយ។ ស្ថិតិនៃការរស់រានមានជីវិតផ្អែកលើមនុស្សរាប់រយឬរាប់ពាន់នាក់ ដែលមានមហារីកប្រភេទជាក់លាក់ណាមួយ។ ស្ថិតិនេះអាចបញ្ចូលមនុស្សគ្រប់វ័យ និងស្ថានភាពសុខភាពរបស់ពួកគេ។ អត្រានៃការរស់រានមានជីវិតមួយចំនួនត្រូវបានរួមតូចតាមអាយុ ឬដំណាក់កាលនៃជំងឺមហារីក។អត្រារស់រានមានជីវិត ដែលលោកអ្នកទំនងជាមើលឃើញគឺ៖
- អត្រារស់រានមានជីវិតប្រាំឆ្នាំ៖ នេះគឺជាចំនួនមនុស្សដែលនៅរស់បាន ៥ ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីពួកគេត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬចាប់ផ្តើមព្យាបាលជំងឺមហារីកប្រភេទណាមួយ។ ជាធម្មតាវាត្រូវបានផ្តល់ជាភាគរយ។ អត្រារស់រានមានជីវិតក៏អាចត្រូវបានបំបែកទៅជាពេលវេលាផ្សេងទៀត ដូចជា 1 ឬ 10 ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែអត្រារស់រានមានជីវិត ៥ ឆ្នាំគឺជារឿងធម្មតាបំផុត។
- អត្រារស់រានមានជីវិតសរុប៖ នេះគឺជាភាគរយនៃមនុស្សដែលមិនបានស្លាប់ ដោយសារបុព្វហេតុណាមួយបន្ទាប់ពីពេលវេលាជាក់លាក់ណាមួយ។ វារួមបញ្ចូលទាំងអ្នកដែលកំពុងទទួលការព្យាបាល ក៏ដូចជាអ្នកដែលមិនមានជំងឺមហារីក។
- អត្រារស់រានមានជីវិតដែលទាក់ទង៖ នេះគឺជាភាគរយនៃមនុស្សដែលមិនបានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកជាក់លាក់ណាមួយ បន្ទាប់ពីពេលវេលាជាក់លាក់ណាមួយ។ វាមិនរាប់បញ្ចូលមនុស្សដែលបានស្លាប់ដោយសារជំងឺផ្សេងទៀតទេ។ ដូចអត្រារស់រានមានជីវិតទូទៅដែរ វារួមបញ្ចូលទាំងមនុស្សដែលមាន និងមិនមានជំងឺមហារីក។
- អត្រារស់រានមានជីវិតដោយគ្មានជំងឺ៖ នេះគឺជារយៈពេលដែលមនុស្សរស់នៅបន្ទាប់ពីការព្យាបាលជំងឺមហារីក ដោយមិនមានសញ្ញា ឬអាការអ្វីឡើយ។ វាត្រូវបានគេប្រើជាញឹកញាប់ដើម្បីមើលថា តើការព្យាបាលថ្មីមានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងដូចម្តេច? លោកអ្នកអាចហៅវាថាការរស់រានមានជីវិតដោយគ្មានការកើតជំងឺឡើងវិញ ឬការរស់រានមានជីវិតដោយគ្មានការវិវឌ្ឍជំងឺ។
តើស្ថិតិណែនាំវិធីព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច?
ការព្យាករណ៍ ឬស្ថានភាពអនាគតរបស់លោកអ្នក គឺជាការប៉ាន់ប្រមាណពីរបៀបដែលជំងឺមហារីករបស់លោកអ្នកនឹងលាតត្រដាង។ វេជ្ជបណ្ឌិតប្រើស្ថិតិដើម្បីព្យាករណ៍ពីឱកាសរបស់លោកអ្នក ក្នុងការប្រឆាំងនឹងជំងឺ ហើយប្រសិនបើវានឹងកើតឡើងវិញ។ ទន្ទឹមនឹងប្រភេទ និងដំណាក់កាលមហារីករបស់លោកអ្នក វេជ្ជបណ្ឌិតក៏ដាក់កត្តាអាយុ និងសុខភាពទូទៅរបស់លោកអ្នកដែរ។
ស្ថិតិក៏អាចជួយលោកអ្នក និងគ្រូពេទ្យជ្រើសរើសផែនការព្យាបាលដែរ។ ស្ថិតិក៏អាចបង្ហាញលោកអ្នកពីរបៀបដែលមនុស្សផ្សេងទៀតដែលមានប្រភេទ និងដំណាក់កាលជំងឺមហារីកដូចគ្នានឹងលោកអ្នក ឆ្លើយតបទៅនឹងការព្យាបាល។
តើមានដែនកំណត់អ្វីខ្លះ?
ស្ថិតិគឺផ្អែកលើក្រុមធំៗ។ ខណៈពេលដែលពួកវាអាចផ្តល់ឱ្យលោកអ្នកនូវគំនិតនៃអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះមនុស្សភាគច្រើន ស្ថិតិមិនអាចទស្សន៍ទាយអនាគតរបស់លោកអ្នកបានទេ។ លោកអ្នកអាចឆ្លើយតបនឹងការព្យាបាលខុសគ្នាជាងអ្នកដទៃ។
លើសពីនេះទៅទៀត ស្ថិតិខ្លះមិនបញ្ចូលកត្តាសំខាន់ៗដូចជា៖ ប្រភេទមហារីក អាយុ និងសុខភាពទូទៅរបស់លោកអ្នកទេ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើលោកអ្នកមានសុខភាពល្អឥតខ្ចោះ លោកអ្នកអាចមានឱកាសរស់រានមានជីវិតច្រើនជាងអ្វីដែលតួលេខបានណែនាំ។ សូមសួរគ្រូពេទ្យរបស់លោកអ្នក ប្រសិនបើមានតួលេខជាក់លាក់បន្ថែមទៀត ឬប្រសិនបើគ្រូពេទ្យអាចធ្វើការប៉ាន់ស្មានល្អជាងនេះ ដោយផ្អែកលើស្ថានភាពរបស់លោកអ្នក។
ដោយសារតែស្ថិតិចំណាយពេលរាប់ឆ្នាំដើម្បីប្រមូល ពួកវាមិនមានបញ្ចូលការព្យាបាលចុងក្រោយបំផុតទេ។ សម្រាប់អត្រារស់រានមានជីវិតរយៈពេល ៥ ឆ្នាំ អ្នកជំងឺត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យយ៉ាងហោចណាស់រយៈពេល ៥ ឆ្នាំមកហើយ។ ដូច្នេះតួលេខមិនបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់នៃការព្យាបាលថ្មីទេ។ ជាលទ្ធផល ស្ថិតិចាស់ៗប្រហែលជាមិនផ្តល់នូវស្ថានភាពអនាគតត្រឹមត្រូវបំផុតទេ។
លោកអ្នកសម្រេចចិត្តថាតើ លោកអ្នកចង់ដឹងអំពីស្ថិតិមហារីករបស់លោកអ្នកប៉ុណ្ណា។ ដោយសារតែស្ថិតិមិនមែនជារឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក លោកអ្នកអាចជ្រើសរើសមិនអើពើនឹងពួកវាបាន។ ឬលោកអ្នកប្រហែលជាចង់ដឹងច្រើនតាមដែលលោកអ្នកអាចធ្វើ។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យអំពីស្ថិតិរបស់លោកអ្នក និងអត្ថន័យរបស់វា។
