Common
វិធីការពារការការដួល
វិធីការពារការការដួលនៅផ្ទះ
ការដួលមិនល្អឡើយ មិនថាចំពោះអ្នកណាក៏ដោយ។ ហើយវារឹតតែមានមានសារសំខាន់ ក្នុងការជៀសវាងការដួល ប្រសិនបើលោកអ្នកមានជំងឺពុកឆ្អឹង (Osteoporosis) ឬមានកំហាប់ឆ្អឹងទាបហៅថាជំងឺខ្សោយឆ្អឹង (Osteopenia)។ ដោយសារតែឆ្អឹងរបស់លោកអ្នកខ្សោយ ដូច្នេះឆ្អឹងងាយបាក់ ប្រសិនបើលោកអ្នកដួល។
បើលោកអ្នកអាយុ ៦៥ ឆ្នាំឬលើសនេះ គឺស្ថិតក្នុងក្រុមអាយុដែលងាយដួល ដោយក្នុងមួយឆ្នាំ ក្នុងចំណោម ៣ នាក់ គឺមានម្នាក់ដួល ហើយអត្រាចេះតែកើនឡើងរៀងរាល់ទសវត្ស។ ទោះយ៉ាងណា លោកអ្នកត្រូវចាត់វិធានការត្រឹមត្រូវ ទើបអាចការពារខ្លួនលោកអ្នកបាន។
ផ្ទះត្រូវតែមានសុវត្ថិភាព
ប្រមាណពាក់កណ្តាលនៃអត្រាការដួលច្រើនតែកើតឡើងនៅផ្ទះ ប៉ុន្តែទីតាំងដែលបណ្តាលឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់នោះ លោកអ្នកអាចមើលឃើញ និងងាយជួសជុល។
- ជម្រះផ្លូវដើរ និងជណ្តើរ ៖ ស្បែកជើង, សៀវភៅ, និងរបស់របរតុបតែងទាបៗ (ដូចជាថូ និងកន្ត្រក) គឺជាឧទាហរណ៍នៃវត្ថុដែលលោកអ្នកអាចជំពប់ជើងបាន។
- ប្រើកាវស្អិតបិទដើម្បីឱ្យកម្រាលព្រំនៅជាប់ឥដ្ឋ ៖ លោកអ្នកអាចប្រើវិធីនេះ បើសិនលោកចង់ចោលកម្រាលព្រំតូចៗ ដែលងាយរអិល និងបណ្តាលឱ្យលោកអ្នកដួល។
- ដាក់កម្រាលដែលមិនរអិលនៅក្រោមអាងងូតទឹក ឬក្រាលលើឥដ្ឋក្នុងបន្ទប់ងូតទឹករបស់លោកអ្នក។ ផ្ទៃឥដ្ឋដែលសើមតែងតែបង្កគ្រោះថ្នាក់។
- ដាក់បង្កាន់ដៃជណ្តើរ ៖ លោកអ្នកអាចដាក់រនាំងដៃសម្រាប់ចាប់ នៅក្នុងបន្ទប់ទឹក និងនៅជាប់នឹងបង្គន់។
- ត្រូវប្រាកដថាផ្ទះរបស់លោកអ្នកមានពន្លឺល្អ ៖ បើកភ្លើងនៅពេលណាដែលលោកអ្នកនៅក្នុងបន្ទប់ ឬដើរតាមច្រក ទោះបីជាលោកអ្នកទើបតែដើរឆ្លងកាត់ច្រកនោះហើយក៏ដោយ។ លោកអ្នកក៏ត្រូវទុលពិល និងថ្មថ្មី ក្បែរគ្រែរបស់លោកអ្នក។
- ទុករបស់របរដែលលោកអ្នកឧស្សាហ៍ប្រើ (ដូចជាគ្រឿងផ្គត់ផ្គង់ធ្វើម្ហូប) នៅកន្លែងទាបៗ ជាកន្លែងដែលងាយឈោងដៃដល់។ លោកអ្នកអាចនឹងដួលធ្លាក់ ប្រសិនបើលោកអ្នកឈោងយករបស់ដែលនៅខ្ពស់ឬឡើងឈរលើកៅអីដើមី្បយករបស់។
- កុំពាក់ស្បែកជើងផ្ទាត់ (slippers), ស្រោមបា (stocks), ឬស្រោមជើង (socks) ដើរក្នុងផ្ទះ ៖ ការដើរជើងទទេក៏គួរជៀសវាងដែរ។ លោកអ្នកគួរពាក់ស្បែកជើងកៅស៊ូ ជំនួសស្បែកជើងដែលមានកែងទាប។ ការពាក់ស្បែកជើងប្រភេទនេះអាចការពារលោកអ្នកពីការរអិលលើផ្ទៃដែលរអិល ដូចជាឥដ្ឋ និងកម្រាលធ្វើពីឈើ។
- ប្រសិនបើផ្លូវដើរនៅទីធ្លាផ្ទះសើម ចូរលោកអ្នកដើរលើស្មៅវិញ។ សូមី្បតែមិនប្រាកដថាវាសើមឬអត់, ក៏លោកអ្នកមិនគួរប្រថុយដើរដែរ។
- ប្រសិនបើខាងក្រៅផ្ទះមិនសូវភ្លឺ ឬងងឹត សូមបើកភ្លើងនៅទីធ្លាមុនពេលលោកអ្នកចេញទៅ។ បើកភ្លើងទុកចោល ក្រែងលោពេលលោកអ្នកត្រលប់ចូលផ្ទះវិញ ពេលមេឃងងឹត។
- បាចអំបិលឬដាក់ខ្សាច់ Kitty Litter លើផ្លូវទីធ្លាដែលរអិល។ នេះនឹងអូសទាញអារម្មណ៍លោកអ្នក និង ជួយលោកអ្នកឱ្យជៀសផុតពីការរអិល។
- ប្រសិនបើចាំបាច់ សូមលោកអ្នកប្រើឈើច្រត់ ឬដៃច្រត់ (walker) ប្រសិនបើមានដំបូន្មានពីគ្រូពេទ្យ និង ប្រសិនបើសង្ស័យថារាងកាយមិនប្រក្រតី។
- សូមពិនិត្យមើលខឿនផ្លូវ មុនពេលលោកអ្នកបោះជំហានឡើងឬចុះពីចិញ្ចើមផ្លូវ។ ប្រសិនបើមានអ្វីមួយធ្វើឱ្យភ្ញាក់ គឺអាចនាំឱ្យលោកអ្នកដួល ដូច្នេះត្រូវត្រៀមខ្លួនជាមុន។
ការរក្សាសុខភាពបានល្អអាចជួយបាន
លោកអ្នកអាចធ្វើទម្លាប់ល្អខាងក្រោមនេះ ជាផ្នែកនៃសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ ៖
- សកម្ម ៖ ការហាត់ប្រាណធ្វើឱ្យសាច់ដុំរឹងមាំ។ វាជារឿងចាំបាច់ក្នុងការពង្រឹងជើង និងផ្នែកកណ្តាលនៃរាងកាយ (core) (ខ្នង និងពោះរបស់លោកអ្នក)។ ប្រសិនបើលោកអ្នកទើបតែផ្តើមហាត់ប្រាណឬមានបញ្ហាជាមួយនឹងតុល្យភាព សូមទៅជួបអ្នកជំនាញព្យាបាលរាងកាយ។ លោកអ្នកក៏អាចពិចារណាការហាត់ប្រាណដែលបង្កើនតុល្យភាព និងភាពរឹងមាំ ដូចជាហាត់ថៃជី និងយោគៈ។
- យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះថ្នាំ ៖ ថ្នាំសម្ពាធឈាម, ថ្នាំបេះដូង, ថ្នាំទឹក (water pill), ថ្នាំបន្ធូរសាច់ដុំ, ថ្នាំងងុយគេងមួយចំនួន និងថ្នាំផ្សេងៗទៀត អាចធ្វើឱ្យលោកអ្នកវិលមុខ ឬងងុយគេងដែលអាចបណ្តាលឱ្យដួលបាន។ សូមលោកអ្នកពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬឱសថការី អំពីថ្នាំ និងថ្នាំបំប៉នទាំងអស់ ដែលលោកអ្នកប្រើ និងវិធីគ្រប់គ្រងវា។ ការលេបថ្នាំបញ្ចូលគ្នា ចំពោះអ្នកខ្លះអាចងងុយគេង និងមានបញ្ហាផ្សេងៗទៀត តែប្រសិនបើញ៉ាំថ្នាំនោះតែឯង វាមិនបង្កបញ្ហាអ្វីឡើយ ។
- ពិនិត្យភ្នែករាល់ឆ្នាំ ៖ ចក្ខុវិស័យមិនល្អធ្វើឱ្យពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើរដោយសុវត្ថិភាព។ ការពាក់វ៉ែនតា ឬ ឡេនភ្នែក (contacts) ដែលមានវេជ្ជបញ្ជាត្រឹមត្រូវអាចជួយលោកអ្នកឱ្យមើលឃើញច្បាស់ និងជៀសផុតពីគ្រោះថ្នាក់។
- ទទួលជាតិកាល់ស្យូម និងវីតាមីន D គ្រប់គ្រាន់ ៖ បែបនេះនឹងពន្យឺតការបាត់បង់ឆ្អឹង ដែលអាចបណ្តាលឱ្យបាក់ឆ្អឹង។ ប្រសិនបើអ្នកជាស្ត្រីមានអាយុលើសពី ៥០ ឆ្នាំ អ្នកត្រូវការកាល់ស្យូម ១ ២០០ មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ និងវីតាមីន D យ៉ាងហោចណាស់ ៦០០ IU (International Unit) ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប្រសិនបើអ្នកជាបុរសដែលមានអាយុលើសពី ៥០ ឆ្នាំ អ្នកត្រូវការកាល់ស្យូម ១ ០០០ មីលីក្រាម និងវីតាមីន D ៦០០ IU ជាប្រចាំថ្ងៃ។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យរបស់លោកអ្នក តើធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីទទួលបានកម្រិតសារធាតុចិញ្ចឹមដូចខាងលើ។
- កុំប្រញាប់ ៖ ការធ្វើអ្វីដែលប្រញាប់ៗ ដូចជារត់ទៅទទួលទូរស័ព្ទ ឬទៅបន្ទប់ទឹក នឹងងាយធ្វើឱ្យដួល។ សូមធ្វើតាមសម្រួល។
- កុំប្រើគ្រឿងស្រវឹង ៖ វាធ្វើឱ្យលោកអ្នកមិនរហ័សរហួនក្នុងការសម្តែងប្រតិកម្មតប និងពិបាករក្សាតុល្យភាពរបស់ខ្លួនលោកអ្នក។ វាក៏អាចធ្វើឱ្យមានអារម្មណ៍វិលមុខ ឬងងុយគេង និងប៉ះពាល់ដល់ការវិនិច្ឆ័យរបស់លោកអ្នក ក៏ដូចជាធ្វើឱ្យថ្នាំមួយចំនួនដំណើរការខុស ឬដំណើរការមិនបានល្អ។
Translate by Chakriya Phou
